Lichaamsgerichte traumatherapie betekent ervaren in je lichaam. Het is een zachte, afgestemde en tegelijkertijd doeltreffende manier van behandelen. Zeker wanneer er geen woorden zijn, wanneer woorden niet genoeg zijn, wanneer woorden in de weg staan of je niet precies weet welk trauma ten grondslag ligt aan je klachten.
De therapie gaat ervan uit dat trauma zit opgeslagen in het lichaam. Men zegt niet voor niets: “Het lichaam onthoud wat jij vergeten bent, verdrongen of niet verwerkt hebt”. Zij richt zich dus niet zozeer op de gebeurtenis(sen) zelf, maar vooral op de fysieke reacties – het ervaren gevoel – in het huidige moment.
Lichaamsgerichte traumatherapie is gericht op het activeren van het aangeboren herstellend vermogen van het lichaam voor verwerking en het ontdekken van de eigen (hulp)bronnen voor regulatie en integratie. Essentie is dat je gevoel van veiligheid en (basis)vertrouwen toenemen en je met nieuwe en liefdevollere ogen kunt kijken naar de eigen obstakels in relatie tot jezelf en anderen.
Door te leren luisteren naar de signalen van je lichaam, gebruik te maken van het zelfregulerend vermogen van je lichaam én te begrijpen hoe klachten zijn ontstaan – de relatie tussen je ervaringen en het voelen, denken en doen – kan het lichaam diepgewortelde fysiologische stress en cellulaire spanning loslaten zodat je letterlijk en figuurlijk vrijer kunt bewegen, meer jezelf kunt zelf zijn en weer regie krijgt over je leven.
“Unfinished business” noemt Peter Levine de diepere oorzaak van trauma. Gevoelens die nooit zijn gevoeld, lichamelijke impulsen die zijn verhinderd, gebaren die niet afgemaakt konden worden. Hij stelt dat “dat wat je weerstaat, blijft bestaan en terug duwt, net zolang totdat je er ruimte voor maakt.”
Trauma wordt dus niet zozeer bepaald door wat er feitelijk heeft plaats gevonden, maar door wat er in het lichaam gebeurd ten tijde van of vlak na een gebeurtenis die onverwacht, schokkend of te groot was om te bevatten. Met andere woorden is trauma de “wond” als gevolg van een instinctieve beschermings- c.q. verdedigingsrespons.
Praten alleen helpt vaak niet om het lichaam te bevrijden van trauma. Integendeel, het kan zelfs leiden tot her-traumatiseren. De sleutel tot verwerking, integratie en herstel ligt dan ook in het herstellen van de verbinding met je lichaam.
Vertrekpunt binnen de lichaamsgerichte therapie is dat trauma hevige spanning met zich meebrengt die als het ware is bevroren in de tijd. Het gevolg is een permanente belasting van het zenuwstelsel, waardoor er een chronische toestand van waakzaamheid/alertheid, of precies het tegenovergestelde, afwezigheid en dissociatie (verdoving, splitsing, fragmentatie) ontstaat en het zenuwstelsel (steeds verder) ontregelt raakt; gevoeliger of juist gevoelloos wordt voor triggers en prikkels.
Enerzijds draagt lichaamsgerichte traumatherapie bij aan het vergroten van je lichaamsbewustzijn; het herkennen van lichaamssignalen, het erkennen van de verstoringen in het zenuwstelsel en het begrijpelijk maken van lichamelijke sensaties en gevoelens van onmacht en wanhoop.
De aanhoudende waakzaamheid die vaak volgt op trauma, neemt hierdoor af en de verbinding met je gevoel, je levenskracht, je levenslust en je levensenergie nemen toe. Je wordt je bewuster van je eigen grenzen; waar begint mijn lichaam en waar houdt het op. Hierdoor kun je jezelf steeds beter oriënteren in tijd, plaats en ruimte en ervaren wie je bent en wat je wel of niet fijn vindt of wel of geen behoefte aan hebt.
Anderzijds is zij gericht op verwerking en integratie van trauma en het bevorderen van een gezond vermogen tot regulatie, veiligheid, verbinding, levendigheid en (zelf)vertrouwen.
Samen brengen we liefdevolle aandacht naar gebieden van spanning, pijn, gevoelloosheid en disconnectie op basis van rust en vertrouwen. Middels beweging en aanraking wordt gestagneerde energie zachtjes in beweging gebracht, zodat het lichaam de spanning (opgeslagen overlevingsenergie) stukje bij beetje kan loslaten en natuurlijke impulsen kan afmaken. Dit werkt helend en kalmeert het zenuwstelsel, waardoor het lichaam leert dat het veilig is/kan zijn. Het brein krijgt het rustgevende signaal dat het gevaar is geweken.
Bij ontwikkelingstrauma wordt tegelijkertijd aandacht besteed aan versterking van het zelfbeeld, het zelfvertrouwen, verdieping van de lichamelijke ervaring en het leren focussen.
Een belangrijk aspect is dat ons lichaam het tempo bepaald en dat er wordt gewerkt vanuit de randen van de traumatische ervaring (van buiten naar binnen). Als we middenin het trauma zouden duiken, zou dit slechts een nieuwe overweldigende ervaring opleveren, waardoor het zenuwstelsel nog verder ontregelt zal raken. Trauma helen vraagt dus geduld en vertrouwen, ook als ons hoofd sneller wil.
Lichaamsgerichte traumatherapie is een behandeling op maat en kan je ondersteunen om comfortabel te leren leven in je lichaam en letterlijk en figuurlijk (weer) lichter in het leven te staan. Zij maakt vrij, sterkt je authenticiteit en vergroot je (veer)kracht, doordat je je eigen lichamelijke zelfregulatie en hulpbronnen hervind, je weer veilig in jezelf voelt en vertrouwen ontwikkeld in je lichaam.
Pomme heeft diverse opleidingen gevolgd op het gebied van lichaamsgerichte traumatherapie. Deze heeft zij geïntegreerd in een geheel unieke holistische behandelwijze op basis van de polyvagaaltheorie in therapie: “Movement, Touch, Breath & Sound”.
Toegepaste technieken komen voort uit o.a. NeuroAffective Touch, IEMT, BRTT, TRB, TRE, Body de-armouring, Touch of Matrix, Regenesis Therapie, Energy Medicine, Tantra en Primal Somatic Traumahealing.
“Healing is just letting ourself feel. It is unearthing your trauma’s and embarrassments and losses and alowing yourself the emotions that you could not have in the moment that you were having those experiences”